Story 7: Granada, Isla de Ometepe en San Juan del Sur

Na de twee nachten in Backyard hostel vertrokken naar hostel Oasis in Granada. Heel fijne plek mét zwembad. Mijn enkel is inmiddels weer keurig terug op het oude formaat, dus het lopen is nu weer als vanouds. Veel door Granada gewandeld en op dinsdag mountainbikes gehuurd en de stad doorgecrosst. Langs Lago de Nica gefietst en een stuk buiten de stad over een zandweg (in de brandende zon). Uiteraard nog op mijn plaat gegaan op een wildrooster in de stad. Vraag me niet waarom dat ding daar lag, maar heb er weer een paar nieuwe blauwe plekken bij.

De beste plek 's avonds is de Calle la Calzada, de hoofdstraat vol met terrasjes en autovrij.
Je betaalt er ongeveer 90 cent voor een cuba libre of andere cocktail en je zit er als toerist tussen locals die net als wij lekker willen relaxen en met elkaar kletsen. Kinderen van een jaar of 14 verkopen hier kleine kunstwerkjes gemaakt van bananenbladeren en armbandjes e.d. De kleintjes van een jaar of 7 lopen hier, net als de oudere kids, met hun neus in hun lijmzak en zijn rond half negen 's avonds volledig van de wereld. Een aantal mensen die ik hier ben tegengekomen zijn vrijwilliger bij projecten die deze kinderen proberen te helpen, maar het is eigenlijk een hopeloze zaak. Als hun ouders niet genoeg geld hebben voor een schooluniform, kunnen ze niet naar school en zijn ze aangewezen op andere manieren om te overleven en geld te verdienen. De overheid probeert de kinderprostitutie (lafjes) tegen te gaan door af en toe een paar mensen op te pakken (ook toeristen). Te walgelijk voor woorden dat die paar centen die een uniform kosten, het leven van iemand voorgoed kunnen verzieken.
Het is trouwens geen probleem om in Granada 's avonds laat over straat te gaan. Wel handig om minimaal met z'n tweetjes te gaan, maar heb me er geen moment onveilig gevoeld. De locals die je 's avonds laat tegenkomt, zijn of druk bezig met hun eigen vrienden, volledig laveloos gezopen of high van de lijm en hebben geen boodschap aan een toerist.

Woensdagavond 13-3 hebben we nog een late en erg gezellig avond gehad met Alex en Pete aan de Calzada, dus de boottocht van Granada naar Isla de Ometepe op donderdag was echt een topidee. :-) Isla de Ometepe is een groot eiland in Lago de Nicaragua en ontstaan door de uitbarsting van de twee vulkanen die de uiteinden van het eiland vormen; Concepcíon en Madeiras. Je kunt beide vulkanen beklimmen maar gezien het grote succes van mijn hike op de Pacaya, heb ik dat maar overgeslagen. Ferry gepakt van Granada naar Altagracia, een van de grotere steden op het eiland (7000 inwoners). Op papier doe je 2,5 uur over die tocht, maar was lekker winderig dus we hebben 4,5 uur geslingerd op de boot. De eerste twee uur gingen nog wel, dus lekker uitgestrekt op het dek siesta gehouden. De resterende tijd was minder top. Ben nooit zeeziek maar hier moest ik me toch wel heel erg concentreren op de horizon... Bwuk

Met een groepje van de boot besloten naar Little Morgan's te gaan. Erg relaxt hostel en lekker back to nature. Paardgereden, lekker gegeten in restaurantjes langs het strand en uiteraard de pizzanight bij hostel El Zapilote niet overgeslagen. Mocht je er in de buurt zijn, zeker doen! Paar avonden goede feestjes gehad in de bar van het hostel en veel toffe mensen ontmoet. Als alle plannen doorgaan, zijn we allemaal een paar weken zoet met elkaar opzoeken als 'we' weer terug zijn in ons thuisland, haha. De laatste avond op Ometepe nog een onwelkome logée gevonden in onze cabin, een kleine zwarte schorpioen. Er zitten hier verschillende soorten, maar de kleine zijn de eikels want als die je steken kun je daar erg lang last van hebben. De grote jongens zijn ook niet fijn, maar dat schijnt te voelen als een slechte bijensteek dus die kun je nog beter hebben. Op advies van de staff van het hostel heb ik het kleine monster met mijn schoen naar de andere wereld gemept, maar het duurde wel even voor ik in slaap kon komen. De cabin was een rond gebouwtje met dak dat een stuk van muur af stond, dus er kwam allerlei junglegedierte buurten 's nachts. De leguaantjes zijn nog wel oke, maar er zitten naast de schorpioenen ook dikke spinnen. Vind ik niet zo erg, maar minder relaxt als ze op je klamboe zitten boven je hoofd als je net wakker wordt. Aaaargh
We hadden in de douche een gezelschap van een wespenkolonie, maar die staken alleen als ze klem zaten tussen kleren en huid. Heb er maar twee opgelopen dus dat viel erg mee. Het is een kwestie van acceptatie :-)

Op 20 maart zijn we vertrokken naar San Jorge, met de pancha (grotere vissersboot, kleiner dan de ferry) van Isla de Ometepe naar de overkant.  Uurtje varen en lekker weer, dus genieten in de zon. Vanuit San Jorge meteen door naar San Juan del Sur naar het Naked Tiger hostel. Ligt een stuk hoger en verder van de stad, maar daardoor heb je wel fantastisch uitzicht over het stadje, de Pacific en de omringende natuur. De eerste avond was het relatief rustig dus we konden een goede nacht pakken. Avond erna pubcrawl, legendarisch kroegtijgeren Nicastyle. Een paar kerels van Little Morgan's zaten in San Juan in een ander hostel, maar we hebben nog veel met ze opgetrokken. Erg toffe avond gehad daar. De dag erna loom opgestart en ons voorbereid op het grote vrijdagfeest van het hostel. Een aantal hostel in San Juan gingen dicht zodat iedereen kon komen. DJ erbij en gaan! Veel bekenden gezien van Ometepe en Lanquín, dus weer een avond gehad voor in de boeken. De politie legde het feest helaas stil rond 1 uur, dus toen ben ik maar mijn bedje ingerold. Reden van het stilleggen is nog steeds niet bekend want er was niets aan de hand, dus een beetje een koude douche op een toffe avond.
 
Vanochtend met Lisa vertrokken naar Laguna de Apoyo, ligt bij Granada en Masaya. Vanaf hier willen we naar de markt in Masaya voor onze noodzakelijke souvenirinkopen voor we naar de Corn Islands vertrekken over ongeveer een weekje. We zitten nu in hostel Paraiso aan het meer. Laguna de Apoyo is een volgelopen vulkaankrater met kraakhelder water waairn je echt heerlijk kunt zwemmen. Dat hebben we vanmiddag maar meteen gedaan, even het reiszweet afspoelen. Het is hier lekker rustig dus we kunnen even bijkomen van de feestjes de afgelopen twee weken, haha

Ik lees en hoor overal dat het in Nederland nog steeds koud is, dus ik wil echt heel graag hier blijven tot het eindelijk lente is. Hoop maar dat het over drie weken zo ver is, want dan zit ik weer in het vliegtuig terug... De tijd is zo snel gegaan hier! Het lijkt aan de ene kant net alsof ik hier gisteren ben aangekomen, maar als ik bedenk wat ik allemaal heb gedaan en gezien (en hoe bruin ik ben), weet ik een supervakantie achter de rug heb tot nu toe.

Zal duimen voor warmte in NL en zal ook proberen op de Corn Islands nog een goede wifiverbinding te vinden voor jaloersmakende foto's van tropische stranden en nog meer mooie zonsondergangen. Hihi

Veel liefs voor allen!